There’s a gif for that

Er ligt een briefje op de deurmat van Waternet. Of ik wil bellen aangezien er onderhoud moet gebeuren aan het pand en blijkbaar bevindt de hoofdkraan zich in mijn kantoor. Tuurlijk, no problem. Ik bel en maak een afspraak. ‘De monteur komt tussen 12 en 5 mevrouw’.

Er ligt weer een briefje op de deurmat. Dit keer van het onderhoudsbedrijf van de cv-ketel. Het verbaast me altijd dat dit soort bedrijven gewoon een datum prikken en je vervolgens gijzelen voor een halve dag. Maar goed.

Ik bel en denk slim te zijn door een nieuwe afspraak te maken op dezelfde dag als het onderhoud van Waternet. ‘De monteur komt tussen 8 en 12 uur mevrouw’. Ik ga knarsetandend akkoord.

Om 7.55 doe ik de lichten aan en loop ik nog half slapend naar de keuken voor koffie. Ik ben geen ochtendmens, had ik dat al gezegd? Mijn kantoorgenoten verwachten me nooit voor 10 uur ’s morgens maar helaas is er niemand, anders had ik nog vol zelfmedelijden goede sier kunnen maken.

Natuurlijk belt er niemand aan om 8 uur. Hmpff.

Dan maar aan het werk. Ik vlieg door mijn to do list heen. Misschien toch eens wat vaker zo vroeg beginnen? In theorie klinkt dat als een goed idee. Efficiënt ook.

Om 11 uur is er nog geen monteur te bekennen. Ik ben ondertussen bijna zeven koppen koffie verder en heb een oplossing voor de wereldproblematiek bedacht.

Het is 11.15 uur en de bel gaat. Nou! Hé hé! Ik zwaai de deur open. ‘Goeiemorrege. Waternet. Ik kom voor de hoofdkraan.’

Okay, nu niet moeilijk doen. Deze man is in ieder geval RUIM op tijd. Hij kijkt me na een blik in de meterkast bestraffend aan.

‘Dit is niet de hoofdkraan.’

‘Ow’, mompel ik voorzichtig, want in dit soort situaties moet je nooit vragen stellen omdat mannen dan dingen gaan uitleggen. Zuchtend pakt hij zijn boeltje weer op. ‘Dan ga ik maar naar hiernaast.’

Om 12.30 bel ik naar het onderhoudsbedrijf of hun monteur zich soms heeft verslapen.

‘Goh, bij ons staat de afspraak in de middag mevrouw. Weet u zeker dat u het juist heeft genoteerd?’

Om 13.30 uur staat er een iets te vrolijke jongeman aan de deur. ‘Hoooooi! Alles goed? Ik kom voor het keteltje!’

Hij schuifelt snel langs me heen naar de keuken en is binnen tien minuten klaar met het keteltje.

Het is nu 14.00 uur en ik vind dat ik een lange vakantie naar de zon heb verdiend.

Einde.