Nog vijf dagen werken en dan heb ik een maand vrij. Een máánd. De laatste keer dat ik vier weken niets hoefde te doen, zat ik nog op school. Het komt door al die zwangere vrouwen om mij heen. Die zijn dan zo’n maand of vijf, zes weg. Ik durf niet te beweren dat ze vakantie hebben – don’t get me wrong – maar ik word daar heel jaloers van.
Dus toen ik het vrindelijke doch dringende verzoek kreeg mijn stuwmeertje aan vakantiedagen eens op te maken, vatte ik de koe meteen bij de hoorns. ‘Prima’, hoorde ik mezelf zeggen, ‘dan neem ik de hele maand juni vrij.’
Ehm. Okay.
Juffrouw Praktisch stak haar vinger op. ‘En… wát ga je dan precies doen, in die maand?’
Ik wuifde het weg. Dat zie ik tegen die tijd wel. Toen werd het ineens mei. Nog steeds had ik geen idee wat ik zou gaan doen. Een paar weken op een zonnig Grieks eiland zitten? Een rondreis maken in Thailand? Maar overal waar ik heen wil, is mot. Bovendien komt er een boksbal uit de pinautomaat als ik geld wil opnemen.
Parijs staat natuurlijk wel geboekt. Vanzelfsprekend. Maar voor de rest… alle pagina’s in mijn agenda zijn leeg.
En misschien is juist dat wel de ultieme vakantie.
Beter kan inderdaad niet. Niets hoeven, maar alles kunnen!
Als vanouds!
Erg leuk te lezen!
Ik wens je zo onwijs veel plezier. Geniet ervan en vertel me alle verhalen maar als je terug bent.
We lunchen wel een keer als je terug bent 😉
Heeeee, welkom terug in blogland! Talent verder ontwikkeld, pen mooi aangescherpt. Genieten voor ons aan de andere kant van het glasvezelkabeltje! Hoera!
geniet ervan lieviepievie, dat wordt een topmaand. Juni is nou eenmaal de fijnste maand van het jaar! x
Doe mij zo’n lege agenda!
Leuk je blog. Flory zei dat je dat zo goed doet, dus ik zet hem alvast in mijn favorieten. Want als Flory zoiets zegt 🙂
nou niet ook meteen die maand blog-vakantie houden… je bent er net weer! (fijn om je weer te lezen)