‘Hmm… ja, als we nou dit wat omhoog doen en het hier even met ’n speldje vastmaken…’ Er zitten drie vrouwen te frunniken aan mijn boezem. De een sprenkelt er gouden glittertjes overheen, de ander zit aan mijn bh-bandjes. ‘Sorry’, zegt de styliste, als ze mijn borsten iets omhoog duwt. Ik ben ondertussen alle schaamte voorbij.

Een dag eerder kreeg ik een mailtje van een vriendin die bij een grote uitgeverij werkt. ‘We zoeken een vrouw mèt decolleté voor een fotoshoot. Ik moest meteen aan jou denken.’ Glimmend antwoord ik dat me dat wel leuk lijkt. Na het sturen van een foto en mijn maten is het met een paar mails geregeld. Of ik zaterdag om half drie bij de studio wil zijn.

Ik sta keurig op tijd voor de deur. Toch nog iets geleerd van al die afleveringen America’s Next Topmodel. Een kwartet meisjesvrouwen ontvangen me hartelijk. Het zijn de fotografe, styliste, visagiste en Corry. ‘Corry regelt alles.’

Ik geef ze allemaal een hand en zie dat hun blik van mijn gezicht langzaam afdaalt naar mijn boezem. Ik kijk ook naar beneden. De fotografe verbreekt als eerste de stilte. ‘Dat komt wel goed’, zegt ze en draait zich om.

Eerst moet er nog een moeder met haar drie weken oude zoontje op de kiek worden gezet. Zoonlief heeft er niet zo’n zin in en onderstreept dat door explosieve spuitpoep . ‘Oh jee’, zegt de styliste met gevoel voor understatement. Corry rent ondertussen rond met luierdoekjes en billencrème.

Na moeder en zoon volgt een meisje met ‘big hair’. Haar donkerbruine lokken zijn getoupeerd tot indrukwekkende hoogten. Ik kijk aarzelend in de spiegel naar mijn eigen bezwete hoofd. Ze is prachtig. Damn. Waar ben ik aan begonnen.

‘Zo, zullen we jou eens mooi maken?’ De visagiste is ruim een half uur in de weer met kwastjes, poeders, mascara en oogschaduw. Ondertussen zijn mijn ‘meisjes’ het middelpunt van alle aandacht. De bedoeling is dat ze glinsteren, want ze verkopen glitterpoeder voor als je naar een feestje gaat. Het spul is alleen te subtiel. Prima voor een feestje, onzichtbaar op de foto.

Er wordt haarlak op mijn decolleté gespoten, waarna ik besprenkeld wordt met goudglitter uit de feestwinkel. ‘Zou dit werken?’, vraagt de visagiste aan de fotografe. Met z’n tweetjes bestuderen ze het resultaat op nog geen paar centimeter van mijn boezem. ‘Meer foundation’, zegt de fotografe en ik voel haar zachte adem op mijn huid. ‘De structuur hier, is anders dan hier.’

Uiteindelijk is iedereen content. Ik heb een zwart topje aan, mijn bh-bandjes zijn vakkundig achter op mijn rug getaped, mijn decolleté glinstert dat het een lust is. Ik heb katogen, gouden lippenstift op, zit onder een dikke laag pancake en mijn haar is hip opgestoken. This is fashion baby.

Welnu.

Het ongedwongen poseren blijkt een uitdaging als er vier vrouwen voor je staan die allemaal kreetjes slaken terwijl er iemand achter je je borsten tegen elkaar aandrukt. ‘Prachtig! Prachtig! Heel mooi!’

Klik. Klik. Klik.

Ik hang naar voren, ik doe mijn schouders omhoog, ik kijk rechts, ik glimlach zwoel, ik doe mijn kin naar voren, ik houd mijn hoofd een beetje schuin, tuit mijn lippen… Klaar.

Nieuwsgierig drommen we samen rond de computer om het resultaat te bekijken. Veertig plaatjes van mijzelf in net zoveel poses schieten voorbij. Eentje valt op. ‘Dat wordt ‘m’, zegt de fotografe tot mijn opluchting. ‘Wat vind je er zelf van?’ vraagt ze, inzoomend op de foto.

‘Mooi, heel mooi. Een verbeterde versie van meze…’ Ik kijk haar geschrokken aan. ‘Okay. Je gaat nog wel even photoshoppen neem ik aan?’, zeg ik ernstig terwijl mijn 100% ingezoomde hoofd in volle glorie op het scherm verschijnt.

Fotomodel zijn voor een dag: ik streep ‘m af van mijn bucket list.

Er komt nogal wat bij kijken om foto-proof te worden…

In de krullers, wachten op ‘Big hair’…

Het resultaat van de fotoshoot kun je ergens in november bekijken. Keep you posted…!