Noem het een interventie van mijn fantasie. “You walk on road, hm? Walk left side, safe. Walk right side, safe. Walk middle, sooner or later you get squish just like grape.” Mr. Miyagi zit op mijn bed. Vreemd genoeg gebeurt dat vaker.

“Ik voel me inderdaad een druif, momenteel”, zeg ik tegen de imaginaire Japanner, terwijl ik me uitrek. “Hai”, klinkt het grommend.

Vanmorgen wilde ik schoonmaken. Het serieuze boen- en poetswerk. Daarna zou ik even naar het station wandelen om mijn fiets op te halen. Lid worden van de bieb. Boodschappen doen. Rekeningen betalen. Maar eerst schoonmaken.

Dus.

Ik kruip achter de computer. Bekijk twitter, check mijn mail, lees al het nieuws over griezel Joran van der Sloot en bel met moeders en ’n vriendin. ‘Bliep’, een msn-poppetje springt enthousiast omhoog. Oh, gezellig! Er gaat een uur voorbij zonder dat ik het in de gaten heb.

“Mariska-san!”

Ik schrik op van Mr. Miyagi naast me. “Start cleaning now. Wax on, wax off!“, zegt hij streng. Ik knik heftig van ja. Eerst eten. Met een bordje boterhammen kijk ik naar As the World Turns. Ik ga weer achter de computer zitten en open de editor van gobblefunk.nl.

Dit is geen uitstellen meer, dit is complete anarchie! Het is 1 uur geweest en ik heb nog niks gedaan. “Hoe voorkom ik dit belachelijke uitstelgedrag?”, mopper ik tegen Mr. Miyagi die me onverstoorbaar aankijkt met een poetsdoekje in zijn hand.

“First learn stand, then learn fly. Nature rule, Mariska-san, not mine. But do something now. You still look like grape.”

Okay. Hij heeft gelijk. Ik ga nú beginnen met schoonmaken.