Ongebreidelde liefde

Je moet het doen tot in ieder geval je 65e. Het is geen verplichting, maar als je het niet doet, heb je wel een probleem. Of niet, maar dan is er meestal sprake van een loterij, erfenis of een al dan niet romantische drang naar vagebondschap. Volgens het tegeltje kun je er zelfs beter je hobby van maken.

Ik doe het zelf al zo’n tweeëntwintig jaar. Heel lang met veel plezier. Wat zeg ik, fluitend! Maar er was ook een periode tegen heug en meug. Ik stond ’s morgens op met pijn in mijn buik en ging huilend onder douche. Het idee om weer acht uur lang het gevecht met mijn werk aan te gaan, maakte me doodongelukkig.

Een nare tijd, maar ook leerzaam. Want daardoor ontdekte ik dat de belangrijkste ingrediënten niet meer aanwezig waren.

Lol.
Passie.

Zonder dat is werk niks meer dan een verplichting. Saai, zonder betekenis en er komt geen eind aan. Zit je zelf in zo’n situatie, dan raad ik je aan dit filmpje eens te bekijken.

Wat je ziet is een ongebreidelde liefde voor het werk. Mooi, ontroerend en misschien een beetje naïef. Kun je het tegeltje waarmaken? Is dat echt mogelijk? Je zou bijna denken van wel.

Toen ik naar dit filmpje keek, ging ik er zelfs in geloven. In elke dag fluitend opstaan en doen waar je goed in bent. In elke dag iets creëren (wat dan ook) en verdienen wat je waard bent. Ik werk om te genieten. En dát kan me niet lang genoeg duren.

 

2 reacties op “Ongebreidelde liefde

  1. Ademloos gekeken, prachtig! Heel blij dat ik nu ook weer fluitend naar mijn werk ga en mooie dingen mag doen.

Reacties zijn gesloten.