Een tijdje terug schreef ik, licht verbolgen, over alle chemische rommel die je aantreft in light-producten. Met aspartaam vooraan in de rij als de Krimson onder de zoetstoffen.

Een gezonder en plantaardig alternatief is stevia. Stevia groeit in Midden- en Zuid-Amerika en is 300 keer zoeter dan suiker. Met als voordeel, of zeg maar gerust, mega-USP, dat het calorie-arm is. Je zou dus denken dat onze obesitasvrezende overheid dit product juichend binnen heeft gehaald.

Nou. Nee.

Want de suiker- en zoetstoflobby is nog altijd vele malen machtiger dan een met zijn vinger zwaaiende Paul Rosenmöller van het Convenant Gezond Gewicht. Dus werd stevia jarenlang buiten de deur gehouden. Dankzij een vasthoudende Belgische professor, die alle bezwaren van de tafel wist te vegen, is stevia na tien jaar eindelijk toegelaten in de EU.

Mooi.

Ik kocht stevia voor het eerst ruim een jaar geleden, op de Noordermarkt in Amsterdam. Stevia uit Paraguay. Zonder toevoegingen of wat dan ook, gewoon het plantje, maar dan in poedervorm. De wat bittere nasmaak is er al uitgehaald, door een natuurlijk proces. Je hebt maar een snufje nodig, want het is superzoet. Dus met zo’n potje van € 25,- doe je bij regelmatig gebruik een jaar.

Tot mijn verrassing zag ik vandaag nieuwe zoetjes staan in de schappen van de supermarkt. Stevia zoetjes van Natrena.

Ik kocht een doosje met 100 zoetjes voor € 3.09. Mopperend over de prijs, keek ik op de achterkant. Natrena dacht blijkbaar: alleen maar plantaardig? Da’s ook zo kaal! Dus zit er in één zoetje slechts 12,5% stevia en hebben ze de rest opgevuld met:

Lactose.

Waarom? Waarom zit er in godsnaam melksuiker in dit zoetje? Om het nóg zoeter te maken? Witter? Om je te laten loeien als een koe?

Vernet carboxymethylcelullose (3x woordwaarde in wordfeud).

Dit goedje wordt gewonnen uit E460. Ik citeer: Verdikkingsmiddel en vulmiddel voor additieven. Dit is een wit poeder dat vrijkomt bij de productie van katoen. Het wordt ook gebruikt in lak en vernis, bij de productie van rubber en bij de behandeling van lakens en stoffen. Sinds 1961 hebben twee wetenschappers dit additief aangemerkt en aangemeld als kankerverwekkend, maar het is nog altijd toegestaan.

Sucralose.

Ook wel E955 genoemd. Een synthetisch zoetmiddel dat uit met chloor behandelde sacharose is gemaakt. Dit additief is ook bekend onder de merknaam SplendaTM en is 600 keer zoeter dan suiker. Risico’s: beschadiging van het immuunsysteem aangezien het voornamelijk de lever en de nieren aantast.

Beste mensen van Natrena: als 12,5% stevia niet zoet genoeg is waarom maak je er dan geen 100% van in plaats van het toevoegen van een zoetmiddel aan een zoetmiddel?

And last but not least.

L-Leucin.

Dit aminozuur wordt voornamelijk door bodybuilders de hemel in geprezen. Je insulinespiegel stijgt door het gebruik van Leucine namelijk de pan uit, waardoor je na een flinke training nog even lekker aan spieraanmaak kan doen. Ik citeer: Je geeft je spiercellen een anabole prikkel.

Juist.

De vraag is nu: waarom? Waarom vindt Natrena het nodig om stevia aan te vullen met bovenstaande troep? Om iedereen verslaafd te houden aan chemische rommel, zodat we het maar blijven kopen? Is de grootste producent van aspartaam en andere smaakversterkers bang voor zijn jaaromzet van 9,84 miljard dollar?

Ik slik het in ieder geval niet meer voor zoete koek.

HIj wel…